kumpisal ng isang malaya

Tuwing gigising sa umaga bukang liwayway aking inaabangan

Hamog sa madaling araw aking ninanamnam

Sinasamyo ang hanging malamig

Kay sarap maging malaya

Sa lahat walang aalalahanin

Walang bumabagabag

Kung tutuusin kay sarap maging malaya

Malayang magagawa ang lahat ng  naisin

Walang magdidikta

Walang sumasaway

Ngunit bakit kapag palubog na si haring araw

Tila nakikisabay yaring pakiramdam sa pagkulimlim

Pag sapit ng gabi  pagal na katawan ay nais nang humimlay

Tanging kanlungan sa gabi’y malambot kong higaan

Doon kapiling  ko’y mabangong kumot at unan

Bumalikwas sa pagkakahimbing

Kumot at unan ay hindi natitinag

Katahimikan ang bumabalot sa madilim kong silid

Isang buntong hininga ang pakakawalan

Babalik sa pagkahimbing

Aabangan ulit ang bukang liwayway..

Mananalangin..

Magpapasalamat..

Magpapagal..

Ngingiti..

Iiyak

Matutulog, mahihimbing

Magigising..

Paulit ulit sa araw araw…

Masarap maging malaya pero malungkot ang mag isa..

kamusta ka?

Kamusta ka?

Kay tagal mong nawala

Masaya akong nandyan ka na

Gusto ko sanang tanungin

kung ganon ka rin ba?

Nangulila ka ba sa akin?

Kung oo ang iyong isasagot 

Ako ay ganon din sa iyo..

Kay tagal kong pinanabikan

ang iyong pagbabalik

Bawat araw na lumipas hinihintay ka

Ang isang araw na wala ka ay daig pa nang isang taon

Ngunit bakit kapag kapiling ka

Mas mabilis pa sa bala ang pag takbo ng oras

Mensahe mong simple tila musika sa aking puso

Bawat pintig nito ay hindi matanto

Kung ito ba ay nagagalak o nasasabik

Pero isa lang ang alam ko..

Napawi nito ang lungkot na bumabalot sa aking puso

Kamusta ka?

my broken heart

My broken heart can only feel,
as if it will never heal,
You went to the extreme,
when you shattered my every dream.

Thoughts of you,
just make me blue,
For I am left here to cope,
without any hope,
Of such a tender caress,

as only you can profess.

I will forever long,
to be in those sweet arms
Where I belong,
but my broken heart
will not let me forget,
That for now we must be apart
and it hurts more than a little bit.

Your love was the soul
that made me whole,
Now I only cry,
to forget you I can only try.

My heart is now
just a cloud of dust,
letting go of you is a must.
My one true love,
you have surely flown away
just like a dove.

 

poem by : Sandee Foxten

Sakit sa Puso

Pag ibig sakit nga lang ba sa puso ang dala mo?

Maging masaya o malungkot dulot mo ay pag kibot nitong puso..

Maraming beses akong umasa sa kakayanan mong mapaligaya ako..

At hanggang ngayon ay umaasa pa..

Ngunit bakit sa tuwing matatagpuan kita..

Pansamantala ka lang nananatili..

Pilit ko mang yakapin ka ng mahigpit para maging akin

Ngunit sa tuwing gagawin ko iyon.. kusa kang bumibitaw

Bakit ba napakailap mo sa akin?

Naniniwala naman ako sayo..

Sabi nila wag magmadali

Anak ng tipaklong… tumanda nalang ako…

Meron ngang nahanap, kapalit naman nun ay pighati..

Kelan ka ba titigil sa akin?

Sana malapit na..

Sapagkat nangungulila ako sa iyo..

Ayoko ng may kahati..

Sapagkat ang puso ko tanging sayo lamang

Kelan kaya .. magagamot sa buhay ko

Ang sugat na naidulot mo?

Sana sakit sa puso ko ay maghilom na

Dahil sa tuwing susubok akong magmahal muli..

Takot ang nadarama sapagkat kaakibat niyon

Ang ala alang minsan dumurog sa puso at pagkatao ko

At sa tuwing iibig ako..

Oo andun ang pansamantalang kaligayan na dulot mo

Pero sana.. sana.. sa huli ay manatili ka na

At nang ang puso kong nangungulila sa iyo ay masiyahan na.

balyokokeboi

Ang pagmamahal ko sayo ay lubos kong ikinagagalak dahil alam kong sa dako riyan ay may isang nangungulila at nanabik sa aking presensya, na sa dako riyan ay may isang kaluluwang nalulumbay sa aking pagkawala, na di man sa pagluha ay nadarama kong may isang ikaw na nagigiliw sa akin, nagpapahalaga at umiibig gaya ko..

Na di man sapat ang sandali para sa araw-araw  na pakikipagpalitan ng salita ay nakukuha pa ring akoy alalahanin, pagpaalaman sa tuwing ikaw ay gagaod na sa inyong tahanan..batid ko ang kahalagahan ko sa iyo kahit lubhang mahiwagang ang ating paraan ng pakikipagkaibigan, walang hawak kamay, walang titigan sa mata, walang pisikal na yakap, pero ang mahalaga ay ating mga ispirito, ang pag-uusap sa ating sari-sariling lengwahe…

Ang pagpapadama ng mga nabanggit ay sapat na para malaman kong ako ay isa ring tao, hamak man, pero ginawa mo akong mayaman sa pagpapadama mo ng kahalagahan ko sa mundong ito…lubos ang aking tiwala na sa kahit anumang oras, sitwasyon ay may isang boi na masasandalan, mahihingan ng tulong, magbibigay ng init sakaling ulanin man ako ng laksa-laksang nyebe, handang sumagip sakaling malunod man at anudin ako sa mga maling gawain…

Mapalad nga akong di hamak sa pagkakaroon ko ng isang ikaw sa buhay ko, sa katunayan ay naubos ko na ang isang walang tigil na taon para hanapin ang mga salitang makakapagpabatid sau kung gaano ka kahalaga at kung gaano ka importante ang papel na ginagampanan mo sa akin, kulang pa ito para masabing ikaw ang aking nagiisang tanglaw sa panahon ng aking karimlan…

* salamat boi sa mga sinabing mong yan, twing malulungkot ako, babasahin ko lang ito. Galing galing talaga…*

PICTURE TAG

I’ve been tagged by ate sonnet ulit hehe

I’m not a photographer but I love to take pictures of myself.. cam whore hehe..
wala akong ibang makitang pictures kaya picture ko nalang ulit hehe 😉

Here’s the rule:

1. Write a poem or an inspiring line based on a photo of your choice. This photo can be your own, or someone else’s. (If the picture is not yours, please ask permission from the owner when you post it, or better yet, provide only the link to the picture that inspired you, without posting it.)
2. Your poem or inspiring line may be of any length, and any genre. It can be humorous, sentimental, heart-warming, whatever. You may write in Ilokano, English or Filipino.
3. Post your inspiring line in your blog and in the comment section of this page (or just a link to your post so we could go and check it there). For poetry submissions, please indicate if you wish your piece to be posted in Bilingual Pen as an article submission.

4. The goal of this game is to get us to write, and express our thoughts and emotions.

DO YOU KNOW?

Do you know how much I love you?

I LOVE YOU even though it HURTS..

I LOVE YOU even though I am not sure if you are MINE….

I LOVE YOU even though you seem so FAR AWAY

I LOVE YOU even though you’ve BROKEN MY HEART…

I LOVE YOU even though there’s no assurance that YOU LOVE ME TOO…

I LOVE YOU even though you are out of REACH…

I LOVE YOU even though I know that YOU WILL LEAVE ME AGAIN…

I LOVE YOU… even though there are many REASONS TO DOUBT…..

BUT WHO CARES?

I LOVE YOU…. ENOUGH REASON FOR ME TO STAY…

YOU are my reason…

I LOVE YOU…

DO YOU KNOW?

I AM NOW TAGGING alingbaby, mommy kengkay, ako si makoy, potpot 😉