Paano nga ba?

Minsan may nagtanong sa akin kung paano mo daw malalaman na mahal mo ang isang tao?

Paano nga ba?

Parang pag inom ko ng kape, alam kong may side effect ito pero mas pinipili ko pa rin inumin ito dahil iyon ang nakakapag pasaya sa akin. Kahit ilang beses kang bawalan ng mga nakapaligid sa iyo mas pipiliin mong maranasan iyong effect na naidudulot sa iyo. Iyong pakiramdam na kada iinumin may pakiramdam na nasasatisfy sa pagkatao mo. Ang lalim no? Hayaan mo na.

Katulad nang pagkahilig ko sa pula,  maraming choices pero sa kulay pula ako mas masaya, mas kumportable, mas na e-excite, mas gumaganda ang araw.

Katulad ng pagkahilig ko sa kanta.. kahit paulit paulit mong pakinggan hindi ka nagsasawa.

Katulad ng pagsusulat, maraming beses kang hihinto, pero babalik at babalik ka pa rin para makapagsulat tulad ngayon.

At higit sa lahat nararamdaman mo.

You feel it.. inulit ko lang para humaba ahek..  Kapag willing kang magsakripisyo ng isang bagay para sa kasiyahan ng isang tao, iyong tipong lahat ng prinsipyo mo nababali dahil lang ayaw mo mawala ang isang tao. Bakit? Dahil nagmamahal ka dahil mahal mo sya. Gusto mo syang protektahan sa lahat ng bagay na pwedeng makasakit sa kanya.

Kapag may kumukurot sa puso tuwing may magbabanta na anytime pwede sya mawala sa iyo, iyong pakiramdam na natatakot kang mawala sya.

Kapag naririnig mo ang boses ng taong iyon nakakapag kumpleto na ng iyong araw, isang text , isang call o kahit magbabad pa kayong mag usap , iyon nalang ang hinihintay mo sa araw araw.

Hindi ka natatakot buksan ang puso mo sa kanya , sabihin lahat ng nararamdaman mo kase alam mo na mahal ka rin nya. Hindi ka natatakot ipakita kung sino ka talaga bubuksan mo ang buong pagkatao mo para sa kanya .

Kapag hindi ka natatakot na sabihin mong mahal mo sya, kahit ano man ang isasagot sa iyo.

Inlove ba ako? Lipas na ako sa mga pa tweetums na iyan. Nag mature na nga siguro ako.. hindi na ako nag babase sa kilig feeling, mas iniisip ko na ngayon iyon kapakanan isang tao. Masasabi kong nagmamahal ako kapag mas pinili kong intindihin sya , ang sitwasyon nya kaysa mga gusto kong mangyari.. higit sa lahat iyong kahit masakit aminin sa sarili kayang kong magparaya ng isang tao gaya ng nakasanayan ko, kung alam ko saan sya mas magiging masaya o ano ang mas ikakabuti nya.

At kaya ko rin ipaglaban ang isang bagay kung alam kong may patutunguhan, kakayaning maghintay. Kakayaning bumitaw kapag kinakailangan.

You can’t stop loving or wanting to love because when its right it’s the best thing in the world. When you’re in a relationship and its good, even if nothing else in your life is right, you feel like your whole world is complete.

Keith Sweat

IKAW? PAANO MO BA MALALAMAN?

choice

no one falls in love by choice, it is by chance. no one  stays in love by chance, it is by work.  and no one falls out of love by chance, it is by choice.

Sabi nila falling inlove is by chance, falling out of love is by choice. Ansabe?? Ang sarap ng feeling na pareho nyong mahal ang isa’t isa. Wala na sigurong sasarap pa sa pakiramdam na gigising ka tuwing umaga na alam mo anu’t anu pa man may taong nagmamahal sa iyo.

Ang sarap sa pakiramdam kapag may isang tao na nagparamdam sa iyo na sa lahat ng kakulangan mo buo pa rin ang tingin sa iyo, iyong taong nagapapaganda ng paligid mo at nagsasabing ikaw ang pinaka maganda para sa kanya. Kung baga sa lahat ng kakulangan mo para sa kanya ikaw ay perfect isang mamahaling bato. Isang pakiramdam na napakahirap pakawalan.

Bakit kasi ang gulo ng earth. Hindi ba pwedeng mahal nyo nalang ang isa’t isa okey na iyun? Sapat na.. happy ending na. Pero kung bakit masaya na kayo ang dami pang sumisingit.. nakakabaliw, nakakatimang, nakakawala ng katinuan sa isip .. nakaka lurkey!

Masarap magmahal.. nakakabago ng pananaw sa mundo, nakakabago ng buhay, nakakapag paganda, nakakabata.

Maraming beses na akong nadapa. May mga dumampot at pinagpag ako pero sa huli ay bibitiwan din dahil may mas pinili silang pulutin kaysa sa akin. Lagi nalang ganun, pero lagi kong dasal na sana… sana may dumating na ako naman ang pipiliin ako yung  choice…

God knows who belong in your life and who doesn’t..

TRUST AND LET GO..

Who ever is meant to be there.. will still be there..

ilog

May isang ilog sa di kalayuan, nahalina akong mag tampisaw, noong una natakot ako pero gusto ko talaga ang nakakahalinang agos ng ilog na iyon. Una hinakbang ko ang paa ko malamig , at tuluyang lumubog sa tubig. May mga sumisigaw sa likuran ko” huwag kang tumuloy malalim yan” sabi ko sa sarili ko kaya ko to marunong naman ako lumangoy ng kaunti.

Sa pagtatampisan di ko namalayan lumalakas ang agos.. patuloy akong inaagos ng tubig patungo kung saan.. mabato pa rin. Lumingon ako sa kanan nakakahalina pa rin magpaanod pero di ko alam kung saan ako dadalhin noon, natakot ako nang tumama ang tuhod ko sa may batuhan nagasgas, nagdugo.

Sabi ko sa sarili ko tama na, kailangan ko nang umahon medyo mahapdi na ang sugat ko dulot ng bato. Nilingon ko ulit ang ilog.. gusto ko pa rin lumusong doon pero hindi muna ngayon, nakakadala mag paagos di ko rin alam kung ligtas pa ako doon. Tatanawin ko nalang muna ang ilog sa ngayon hindi ko rin sisihin ang ilog dahil alam ko naman sa sarili kong ginusto ko rin yun.

Maraming ilog dyan na pwedeng pagtampisawan dyan, mas kumportable lang ako dun sa ilog na malapit sa amin, nagmadali kasi ako hindi ko muna natantya kung gaano kadelikado doon. Pero syempre sa susunod alam ko na.

 

 

Panalangin

Natatandaan ko noong college ako masipag akong magdasal. Gabi , umaga, madaling araw nag dedevotion ako. Pinapanalangin lahat ng pangangailangan ko, mahal sa buhay , kapit bahay, kras at kahit na sino ang maisip ko hanggang sa lahat ng tao nababangit ko pati presidente ng Pilipinas at world peace.

Hanggang sa magkatrabaho na ako unti unti na nababawasan ang pagiging madasalin ko. Minsan nalang.

Pag may kailangan..

Pag nasasaktan..

Kapag hindi makatulog…

Pero nagdadasal naman ako sa isip ko. Hindi nga lang pormal katulad ng dati. Namimiss kong maglambing sa best friend ko.. si ” Bosing” . Alam kong nagbago na ang relasyon namin. Kung baga sa pakikipag break ” its not you.. its me ” Its my fault.. the one who got away.

Ewan gawa siguro ng may nagawa akong kasalanan at di ko mapatawad ang sarili ko.. Guilty feeling.  Pero sabi ko naman sa isip ko Lord babalik ulit ako mag aayos lang ako ng sarili ko. Alam ko namang ikaw ay mapag patawad lalo na sa mga humihingi ng kapatawaran at nag sisisi.

Na miss ko yung bonding naming dalawa, ang pagising ko sa madaling araw alas tres enpunto nakikipag usap sa kanya medyo puyat pero nagigising ako ng alas tres para makipag usap sa kanya.  Masarap ang feeling.. magaan sa pakiramdam kaya may kapayapaan ka palagi sa puso..

Gusto ko ulit ibalik iyon.. kasi alam ko kailangan natin ito , iyon ang pinaka mahalaga sa lahat.. unahin ang relasyon sa kanya at lahat ng panalangin kanyang tutuparin sa lahat ng sumusunod.

Nagpapasalamat ako sa kanya kasi kahit pasaway ako, kahit madalas nasasaktan ko sya sa katigasan ng ulo ko. Hindi nya ako pinapabayaan, bagkos pinagpapala pa ng higit sa kailangan ko.

At nitong mga huling araw naramdaman ko nanaman ang pagmamahal nyang umaapaw. Nandoon na ako sa point na di na alam ang direksyon ko, kung kakayanin pa ba.. pero sabi ko sa sarili ko na di nya ko pababayaan.. at araw araw ko rin namang hinihiling iyon sa kanya.. Kapos man sa mga bagay na hinihiling ko pero hindi Sya nagkukulang sa mga pangangailangan ko.

Nanalangin ulit ako ng mataimtim…

Sabi ko Lord gusto ko nang pumayat… akalain mo kinabukasan nagtatae na ako. 😀

Seryoso.. Nanalangin ako na pagpalain nya pa ako, di ko alam kung saan mang gagaling ang pagpapala at kanino pero humiling ako.

At sinagot nya nga.

Walang hanggang pasasalamat ang gusto kong iparating at ipag kalat sa buong blogsperyo na ang Panginoon ay sumasagot ng panalanging puro ang hangarin.

At sa pagbigay nya sa akin ng isang taon uli para mabuhay sapat na iyon para maging masaya ako at makuntento lalo na sa mga instrumentong ginagamit nya para matupad ang mga kahilingan ko.

Salamat sa mga kaibigan na nagpapahalaga sa akin. Sa mga mambabasa ko.. isa man o dalawa salamat sa inyo sa pag bibigay sa akin ng inspirasyon para ngumiti ng madalas lalo na sa pagbabasa ng mga nagpaparamdam 🙂

At sa mga bumati at gumawa ng paraan para mapasaya ako sa kaarawan ko kahapon salamat 🙂

Every long lost dream led me to where you are
Others who broke my heart, they were like northern stars
Pointing me on my way into your loving arms
This much I know is true, that God bless the broken road
That led me straight to you

Noon at ngayon..

Sabi nila ang buhay parang gulong, minsan nasa itaas minsan nasa ibaba. Pero para sa akin ang buhay weather weather lang yan..

Kung noon nagtataka ako sa nanay ko kung bakit galit na galit na may malapit lang sa akin na lalaki aba,  ngayon nararanasan ko na ito sa kapatid ko bilang tumayong ina sa kanya nang gagalaiti ako may maka text lang ang kapatid ko.. At sinong hindi magagalit dalawa dalawa tumatawag sa kanya may hon tapos mahal ko.. sinong inang hindi uusok ang ilong dun.. Ayaw ko pa may pangarap pa ako para sa kanya..

Sa isip ko.. sayang naman pag papaaral ko sa iyo kung hindi ka makakapag tapos at mag aasawa ka lang agad. Aba eh iba na kasi ang panahon ngayon ano? Daming temptasyon.. gusto ko lang mapabuti sya… hay nanay ngayon naiintindihan na kita bakit umuusok ilong mo noon.. pero pinatunayan ko naman sayo na magtatapos ako diba? At hindi ako maaga mag aasawa.. yun nga lang ikaw ang nang iwan.. Kita singol pa rin ang lambing mo ngayon.

Kung noon asar na asar ako sa nanay ko kakautos , maghugas ng pinggan , kung ano ano pa eh.. malamang si osang na ang asar na asar sa akin sa kauutos ko. Natural galing ako sa trabaho at dadalawa lang kami.. kelangan nya matuto sa gawaing bahay isa pa tinitirahan nya yun kelangan malinis iyon . Salamat uli kay inay at natuto ako sa gawaing bahay kahit san man ako mapunta may alam ako at mabubuhay ako ng hindi umaasa sa iba.

Kung noon nalilito ako bakit laging mainit ang ulo ng nanay ko, makagawa lang ako ng mali yun lagi nakikita kapag nakagawa naman ako ng magagandang bagay hindi na aappreciate .. ngayon nararanasan kong mainit lagi ang ulo, siguro dahil sa responsibilidad na nakapatong sakin.. walang kasalo siguro nga ganon rin si nanay noon.

Siguro nga may mga bagay lang tayong maiintindihan kapag nararanasan na natin. Tulad ng pag titipid dati rati noong nag aaral ka pa sige ang gastos mo.. pero kapag ikaw na ang kumakayod halos ayaw mo na maglabas ng pera dahil sayang kung hindi naman para sa mahahalagang bagay.

Kung noon nagtatampo ako sa nanay ko bakit kelangan pa nya mag asawa ulit eh nandito naman ako. Hindi ko naman sya iiwan… Hindi ko lubos maisip bakit kelangan pa nang ibang tao eh pwede naman kaming dalawa lang masaya naman kami.. kaya noong nag asawa sya parang pinagtakluban ako ng langit at lupa…  pero ang  sagot nya “ BALANG ARAW ANAK MAIINTINDIHAN MO RIN AKO… “

Dumating na yata iyong panahon na naiintindihan na kita.. kasi ngayon.. ramdam ko yung takot na mag isa .

Pero ganon pa man.. kahit natatakot ako maiiwan pa rin saken iyong mga baon kong turo mo.. na kapag natatakot ako magtiwala lang ako sa Maykapal at iyon ang hindi mawawala saken..

Wala lang namimiss lang kita nay… belated happy birthday at happy mothers day na rin 🙂

Hindi nauubos ang bukas

Ang pag move on daw ay parang pag papapayat, laging sinasabi na mag mo-move on na ako pero kapag na alala mo iyong tao, lagi mo nanaman iisipin.

Tulad ng mga bawal na kainin ng isang taong nag papapayat , ang pag kain ng kanin  dahil marami itong content ng sugar .  Tulad ng pag kain ng mamantika at matataba, mga matatamis at maaalat.

Parang mga alala na akala mo maganda sa kalusugan mo, kasi nasasatisfy ka, pero paano mo makukuha ang goal mo kung binabalikan mo ang dapat iniiwasan mo na…

Magulo ba? Hayaan mo na. Ang gusto ko lang naman sabihin.. mahirap magpapayat ganon din ang pag move on..

Pero kung may disiplina ka sa sarili mo, magagawa mo yan. Ika nga ikaw lang ang makakatulong sa sarili mo, hindi ang kapit bahay mo, ang tito mo o ang best friend mo.. Ikaw mismo. 🙂

At kapag napagtagumpayan mong alisin sa sistema mo ang mga bagay na nagpapalala sa kalusugan mo ay nako ang laking ginhawa non…

Gasgas na daw ang salitang .. Bukas mag da diet nako, bukas mag mo move-on na ako. Oweno naman ngayon? Karami kaya ng bukas.. ang mahalaga meron kang drive na baguhin kung nasaan ka mang sitwasyon ngayon.

At hindi pa rin gasgas saken yan next week …. mag uumpisa ulit ako!

Ang saya lang.. 🙂

At kapag napag tagumpayan ko ito… maglaway kayo ! bleh!

Joel Osteen quotes

You must make a decision that you are going to move on. It wont happen automatically. You will have to rise up and say, I dont care how hard this is, I dont care how disappointed I am, Im not going to let this get the best of me. Im moving on with my life.

balang araw..

Ilang beses na ba nangyari sa iyo ito?

Bawat kabanata may kanya kanyang kirot?

Masakit? Sino ba ang hindi nasasaktan?

Namatay ka ba? Hindi naman..

Kaya mag isip ka.. kahit masakit basta hindi nakakamatay

Magiging okey ka..

Isang buntong hininga..

Isang taimtim na panalangin..

Pagluluksa…

Pagpapalaya.. 

Pagpapatawad…

Lalo na sa sarili mo..

Gaya nang lagi mong naririnig…

May bukas pa..

Lahat ng masasakit  na pangyayari  na nararanasan mo ngayon

magiging kwento nalang yan balang araw..

HALO HALO THOUGHTS

Ngayong araw na ito ay pinag halo halo ang aking nararamdaman.. lungkot , saya , yamot bugnot at saya ulet bakit?

1. Second death anniversary ng nanay ko ngayon.. dalawang taon na pala ang nakalipas . Namimiss ko pa rin sya.. at oo umiiyak pa rin ako kapag naalala ko sya.
2. Pareho pala ang araw ng pagkamatay ni idol Francis m at nanay. At wala pa rin tatalo kay Francis M.
3. Masarap pala ang nilagang mani .. kahit araw araw mo ko pakainin di ako mag sasawa.
4. Masarap  mag halo halo ngayon sobrang init ng panahon dito sa amin. Ang paborito sa halo halo eh saging.
5. Bakit kaya may mga taong bumabalik balik, kung kelan nakalimot ka na saka babalik manunumbat na ipinagpalit daw.. may expiration kaya ang pag hihintay…  kung ang pagkain nga kapag pinabayaan napapanis eh .. swerte mo kung napanis eh paano kung nadampot na ng iba may magagawa ka pa ba?
6. Birthday ng pinsan ko ngayon…
7. Gusto ko tuloy kantahin ng kantahin yung later ni fralipo lippi pwede rin yung stitches and burns.
8. Nasubukan mo na ba magparamdam sayo ang lahat ng naging mahalaga sayo sa buhay ng isang araw? Ako kanina sabay sabay sila.
9. Bakit kaya may mga taong hindi sweet.. Lambing lang naman ang katapat ko.
10. Gusto kong may makausap.. yung magsasabi saken goodnight mahal ko iloveyou 😆 eh nako naman bakit kase hindi iparamdam kung mahal… Gusto ko rin ng may name of endearment.. namimiss ko tuloy pag may tumatawag saken na BEBE 😉
11. May boyfriend NA ako.. sinabi ko dun sa bumabalik.. pero gusto ko rin sana sabihin ewan ko kung gf ba ang turing saken.. baka pag nalaman nya na bf ko sya break na kami.
12. Ang bilis humaba ng buhok ko ngayon.. at mahal ko na sya
13. Marami nag sasabi blooming daw ako…. gusto mo ng katunayan???? oh heto  
14. Mahal ko si barney.. napatunayan ko kanina yown…
15. Yung kapatid ko.. nag bigay ng report card pero naka lista sa notebook gusto mo ng proof? eto ulet

Sa mga gusto malaman ang lovelife ko eto…

mahal ko to…

makinig na nga lang tayo nito 

People say that I’m a fool 
Well I don’t know 
At least I found out 
What it takes to be strong 

the unreachable star

Nakakita ako ng isang bituin

Sa unang tingin ko palang alam kong marami nang matutuwa sa kinang nito

Siguro dahil sa natural nyang ganda kumikislap ito sa karamihan

Napangiti ako, sabi sana mapasaakin yun bituin na yun..

Pero ako mismo sa sarili ko hindi ko mapaniwalaan na mapapasaakin nga yun

Mananatili na lang itong isang pangarap alam ko.

Tititigan ko nalang ito sa malayo, masaya na ako.

Pero may mga pangarap pala na natutupad..

Nakasama ko ang bituin, itinatangi ko ito sa lahat ng mga bituin na nakikita ko

Alam ko iba sya, Kaya laking tuwa ko nalang nang mapasaakin iyon..

Pero isang araw biglang nawala ang bituin..

Umiyak ako, pero alam ko sa sarili ko na makikita ulit ang bituin..

Hanggang sa paglipas ng panahon nakita ko ang bituin mas makinang sa dati…

Naakit nanaman ako, gusto ko nanaman makuha ang bituin ngunit sa pangalawang pagkakataon parang mas mataas ang kinalalagyan nito kaysa dati..

Gusto ko syang abutin.. pero nandun pa rin ang takot ayaw kong mawala ulit ito baka masaktan lang ulit ako.. Pero mas malakas yung nasa puso ko na gusto ko talaga ito kaya kahit natatakot akong abutin iyon naglakas loob ako sa ikalawang pagkakataon..

Kakalimutan ko lahat ng takot, mas ibibigay ko pa ang lahat ng kaya ko ibigay, mas ipakikita ko ang kaya kong iparamdam.

Ang sarap pala sa pakiramdam iyong sundin mo yung tinitibok ng puso mo, wala nang sasarap pa na pakiramdam iyong pagbigyan mo yung nararamdaman mo . Pero bakit ganon ? Iniwan nanaman ako ng bituin ko..

Naiisip ko baka nga iyong bituin na iyon ay sadyang hindi para sa akin..  baka hanggang pangarap lang talaga yun, hanggang panaginip..masakit.. pero tinanggap ko sa sarili ko na hindi nga para saken talaga iyon…

May mga bituin akong nakikita, marahil mas makinang pa nga sa bituin na itinangi ko, pero naduduwag ako, may mga bituin rin naman na binigyan ko ng pansin pero parang kulang yung kasiyahang maibibigay nya sa bandang huli nasaktan din ako, hanggang sa naiisip ko pa rin ang kakaibang kislap ng bituin nasaan na kaya yun?? Pero naisip ko pinakawalan ko na iyon..

Hanggang sa nasilip ko ulit ang kinang nya, natuwa ako at nag krus ulit ang landas namin pero mas natakot kasi ang layo nya lalo. Hindi na ako kasing tapang ng dati.. wala na rin iyong lakas ng loob na bumubuhay saken dati, kasi alam ko na kung paano masaktan, alam ko na kung paano ipaglaban iyon nararamdaman..kaso hindi sa paraang inaasahan ko ang nangyari.

Aminin ko man o hindi may sumisigaw pa din dun sa kaibuturan ng puso ko na gusto ko uli’t masilayan ang kislap na iyon…

Napapaligiran man ako ng mga bituin , sa pagkakalatis ko iyong iba peke ang kinang ang iba naman mas makinang pa sa kanya..

Gusto ko na lumagay sa tahimik, ayoko na rin mabalot sa nakaraan ko pero wala kong makitang sing kinang nya.

Hindi  naman ako naghahanap ng katulad nya… mas may mga mas higit pa nga..

Ang gusto ko lang naman eh maramdaman ulit iyong pakiramdam hindi ako pangunahan ng takot na mawala uli ito sa piling ko, iyon bituin na hindi mawawala sa paningin ko…iyong hindi ako iiwan, kaso sa palagay ko  wala pang ganong bituin..

Hanggang sa binigyan ko ulit ng atensyon ang itinatangi kong bituin.. natuwa , nagkaroon ng kaunting pag-asa baka maiba naman ngayon..  Ang tagal na nang panahon baka may mag bago sa  sagot sa panalangin ko.

Nag hintay ulit akong lumapit sya.. binigyan ko ng panahon… hanggang sa naabot ko ang panahon na inilaan ko sa pag hihintay sa kanya… binale wala ko ang ibang bituin dahil hinihintay ko sya.. pero napagod ako sa kakatingala.. ang lapit na nya pero parang malayo pa rin.. ginawa ko na lahat ng paraan para mapansin nya ako pero parang hangin lang ako…. kelan ba ako magiging sapat para sa kanya? Nakakapagod na… Ano pa ba ang gusto nya marinig? Na hoy UNGAS! mahal na mahal pa rin kita bakit hindi mo maramdaman iyon? Naghihintay pa rin ako sayo pero ayokong magmukhang tanga pero eto ako… naghihintay sa wala.. hinihintay mo pa na ligawan kita?? Hindi ako marunong man ligaw pero marunong akong mag blog.. kaya heto… nagbabakasakali ulit.. pero kung talagang wala na talaga.. hahayaan ko nalang baka nga hindi talaga pwede ipilit..

Sana madali lang ang lahat… alam ko namang sapat na ako. Alam kong sapat na ako para mahalin… Nasa iyo lang ang problema. Masakit lang… pakawalan ka ulit gayong hindi ka naman na akin.. hindi na kita maramdaman.. nauubos na rin ang pag – asa ko.. baka mali ulit ako ng nararamdaman ko.. at kelangan ko na magising na kahit kailan ang bituin ay hindi kailan man maaabot ng isang ordinaryong tao tulad ko.

I’ve always been hurt by the one I love. Always been loved by the person I don’t. The hard thing here is even though I tried to choose the one who loves me; still my heart belongs to the person who hurts me.

umeemong pasko

Pasko nanaman.. ngunit wala ka pa.. hanggang kelan kaya ako’y maghihintay sa iyo… – Lambing kinahantahan yung magiging biyenan 😆 _

Bakit ba ako atat na atat magka biyenan? Simple lang naman gusto ko uli mag karoon ng nanay.. Hay nako magpapasko nakaka emo.. bakit nga ba? Na mimiss ko nanay ko eh.. Pangalawang pasko na pala ito na wala na sya.. dati rati naguguluhan ako sa tuwing sasapit ang pasko kasi di ko alam kung san ko i spend ang christmas sa nanay ko ba o sa tatay ko.. Ngayon naman wala na ko pag pipilian sa tatay ko na i iispend ang pasko ko kasi nga naman wala pa akong pamilya pero malungkot rin pala.. kasi kelangan pa mawala ang isa para hindi ka na mamili..

Kaya nga dapat kapag kumpleto ang pamilya mo pangalagaan mo. Bigyan mo nang importansya, bigyan mo ng panahon para maka pag spend ka ng time sa kanila kasi life is too short…

Haist stop na nga.. bigla lang ako nalungkot.. Alam ko naman na wala na ko magagawa .. pero minsan pag ganitong pamilya ang pinag uusapan wala ako masabi masyado kaya siguro gusto kong magkaroon ng sarili family someday kasi yun ang kulang saken yun complete parang centrum.. Laging may kulang.. pero thankful ako dahil sa lahat ng kakulangan na iyon ay si God ang nagpupuno.. kaya carry lang kasi ilang minuto o oras , araw lang ako malulungkot pero babawi ako dahil yun ang pinaka grand prize ko andyan si Lord at di ako iniiwan.. ayun pasko na kasi malamig na ang simoy nang hangin dito pa naman sa pinas iba ang pasko.. talagang bonding ng family kaya yun… magiging kuntento nalang ako.. anyway hindi naman para saken ang pasko kundi para ito kay Jesus.. its not about me and its not about the gifts or the christmas lights.. Its all about Him.. I think its time to say thankyou again for being my savior.. thank you for saving me.. I Love You… ♥